Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

ΓΟΝΕΙΣ: ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΧΡΟΝΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ...


Συναισθηματική & Κοινωνική Πίεση

Αγώνας Δρόμου
Πολλοί άνθρωποι βιώνουν την καθημερινότητα τους σαν έναν «αγώνα δρόμου».
Συνεχώς τρέχουν σε μια προσπάθεια να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους, να αυξήσουν τις γνώσεις τους, να έχουν χρήματα, αγαθά… Μήπως μαζί τους τρέχει και η ίδια η ζωή;

Ο χρόνος περνάει μέσα στο άγχος και την πίεση και όταν πια έρθει η ώρα για «χαλάρωση» έχουν περάσει τα χρόνια και το κυνηγητό αφορά την ποιότητα ζωής!
Οι ρυθμοί που η σύγχρονη κοινωνία μας επιβάλλει πολλές φορές, συνεπάγονται πίεση, άγχος, αποξένωση, και τόσα άλλα που πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας να διαχειρίζονται για να ζήσουν πιο αρμονικά.
Πολλοί γονείς χωρίς να το θέλουν γίνονται «συνεργοί» πιέζοντας τα παιδιά τους να κάνουν πράγματα που αφορούν ακόμη και τον ελεύθερο χρόνο τους. Είναι πολύ σπουδαίο να καταλάβει ένα παιδί (αφού πρώτα το κατανοήσει πολύ καλά ο ίδιος ο γονιός) πως ο χρόνος για τον εαυτό μας (για χαλάρωση, διασκέδαση, αυτοσυγκέντρωση …) είναι απαραίτητος.
Τα παιδιά χρειάζονται χρόνο για να «φορτίζουν τις μπαταρίες τους» ώστε να μη μειώνεται η αντοχή και η απόδοσή τους. Οι αποδράσεις από την καθημερινότητα μας βοηθούν να την αντιμετωπίζουμε πιο δημιουργικά, πιο παραγωγικά και πιο ευχάριστα.
Ακόμη και σε περίοδο εξετάσεων, το να διαβάζει το παιδί μέρα-νύχτα, όχι μόνο δεν θα το βοηθήσει να μάθει περισσότερα, αλλά αντίθετα θα λειτουργήσει ανασταλτικά. Το παιδί «βραχυκυκλώνει», η αντοχές του μειώνονται και φυσικά η ικανότητα μάθησης. Χρειάζεται χρόνος ανάπαυσης και ευχάριστης απασχόλησης του μυαλού και του σώματος.

2 σχόλια:

ΠΟΠΗ είπε...

Πόσο δίκιο έχεις Αθηνά μου!
Τρέχουμε κάθε μέρα και δεν φτάνουμε... Κυνηγάμε την καθημερινότητά μας, να τα προλάβουμε όλα... Οι υποχρεώσεις πολλές... Μια σημαντική όμως υποχρέωση, πρέπει να είναι πάντα στο μυαλό μας! Τα παιδιά ζητούν και απαιτούν κομμάτι από το χρόνο μας, σε όποια ηλικία κι αν βρίσκονται... Μόνο έτσι νιώθουν γεμάτα, όταν ξέρουν ότι η ζωή μας έχει πραγματικό νόημα, αφού εκείνα τη γεμίζουν!!!
Ας μην αφήνουμε λοιπόν το χρόνο να κυλάει... Όσο περισσότερο ασχολούμαστε με τα βλαστάρια μας, τόσο καλύτερη σχέση χτίζουμε μαζί τους! Το αύριο θα είναι για όλους καλύτερο!!!
Σε φιλώ, καλή συνέχεια στην όμορφη δουλειά σου!

ΑΘΗΝΑ ΚΑΚΑΡΙΚΟΥ είπε...

Πόπη, παντα οι τοποθετήσεις σου είναι υπέροχες και τα λάθη μας τα ξέρουμε ως γονείς...αλλά παντα μένουμε ευχαριστημένοι όταν βλέπουμε τα παιδιά μας να διαβάζουν και όταν ασχολούνται με κάτι άλλο πολλές φορές γκρινιάζουμε...
Έτσι ειμαστε πολλοί γονείς ... αδιόρθωτοι...Ξεχνάμε ότι ήμασταν και μεις κάποτε παιδιά!!!