Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

OMAΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ ΣΤ΄ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ 16ου ΔΗΜ. ΣΧΟΛ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ


                      Γιατί πρέπει να εργάζεται άνθρωπος, πώς εργαζόμαστε εμείς  ο ι μαθητές και με τι ανταμοιβή;

   Όταν μας δοθηκε το παραπανω θέμα για ανάπτυξη, προβληματιστήκαμε όχι τοσο γιατι πρέπει να εργαζονται οι άνθρωποι, όσο για το πώς εργαζόμαστε εμεις οι μαθητες και με τι αντάλλαγμα τελικα. Η κυρία μας ειπε ότι εδώ στην Ελλάδα οι μαθητές γενικά είναι πολύ σκληρά εργαζόμενοι μιας και το όλο σύστημα κουράζει και αποδυναμωνει πολλους μαθητές , αφου πρέπει να είναι σε θέση να ανταποκριθουν σε πολλές απαιτήσεις, κάτι που δε γίνεται σε αντίστοιχες χώρες του εξωτερικού. Μας ειπε επίσης ότι το βάζει παντα αυτό το θεμα στους μαθητές της να το δουλέψουν στην αρχή της χρονιάς για να δει τις απόψεις τους, αν και τοσο μικροί στην ηλικία…
Ετσι, όλοι μαζί καταληξαμε και γράψαμε:
H ζωή είναι ένας αγώνας αδιάκοπος και για να τα βγάλει πέρα οάνθρωπος πρέπει να εργάζεται σκληρα, ειδικα στις μέρες μας που έχει δυσκολέψει η ζωή των περισσότερων Ελλήνων λόγω έντονης οικονομικής κρίσης διάχυτης παντού.
Ο άνθρωπος από την πρωτη στιγμή που γεννιέται δίνει αγώνα. Ο πρώτος αγώνας είναι για να αναπνεύσει.Στη συνέχεια έχει να δώσει πολλούς αγώνες. Ένας απ’αυτούς είναι να επιβιώσει. Πως το κάνει αυτό; Δουλεύοντας, όχι μόνο για να καλύπτει τις καθημερινές του ανάγκες αλλά και να βελτιώνει συνεχώς τη ζωή του και να διατηρεί την αξιοπρέπειά του.
Δουλεύοντας, όχι μονο ικανοποιεί τις βιολογικές του ανάγκες αλλά και τις συναισθηματικές. Ο άνθρωπος που δουλεύει αναπτύσσεται πνευματικά , διευρύνονται οι γνωστικοί του ορίζοντες και πάνω από όλα αισθάνεται και ψυχική ικανοποίηση. Με την εργασία αναπτύσσεται η κοινωνικότητα του ανθρώπου και καταλαβαίνει έτσι ο ένας την ανάγκη του άλλου. Ο άνθρωπος μαθαίνει να αποδέχεται το συνάνθρωπό του και να συνεργάζεται μ’ αυτόν. Έτσι αναπτύσσεται η φιλία και η αλληλοϋποστήριξη.
Κάθε μέρα και μεις οι μικροι μαθητές δίνουμε το δικό μας αγώνα. Προσπαθούμε να μάθουμε πολλά πράγματα με τη βοήθεια των δασκάλων μας που θα μας χρησιμέψουν στο μέλλον μας. Μέσα από το σχολείο γνωρίζουμε ένα νέο κόσμο καθώς μέρα με τη μέρα μαθαίνουμε καινούρια πράγματα. Καλύπτουμε έτσι την ανάγκη μας για γνώση και μάθηση. Καταλαβαίνουμε όμως ότι πρέπει να κουραστούμε γι’ αυτό, αν και τις περισσότερες φορές παραπονιόμαστε, ίσως από τον πολύ φόρτο εργασιας που έχουμε γιατί όλοι έχουν απίστευτες απαιτήσεις από μας. Εργαζόμαστε λοιπόν με το να είμαστε σωστοί στις υποχρεώσεις μας .
Εμείς οι μαθητές αποκτούμε με το διάβασμα γνώσεις, διαμορφώνουμε χαρακτήρα και παίρνουμε βάσεις για ένα καλύτερο μέλλον.Ακόμη εμεις τα παιδιά εργαζόμαστε στο σχολείο για να μάθουμε για τον κόσμο που μας περιβάλλει , να αποκτήσουμε τρόπους και όλα αυτά όχι μόνο για να ικανοποιήσουμε τους γονείς μας, αλλά για μας τους ίδιους έτσι ώστε να έχουμε όλα τα εφόδια που θα χειαστούμε αργότερα για να βρούμε μια αξιοπρεπή εργασία.
Η ανταμοιβή για μας  είναι οι καλοί βαθμοι μας, τα χαμόγελα των γονέων μας όταν ακούν τα καλά λόγια των δασκάλων μας, τα συγχαρητήρια που μας δίνουν γονείς και δάσκαλοι για την προσπάθεια που κάνουμε για το έργο μας.Αυτό μας βοηθάει να συνεχίσουμε να γινόμαστε όλο και πιο καλοί. Μεγαλύτερη ανταμοιβή μας είναι και η εισαγωγή μας στο πανεπιστήμιο με σκοπό να αποκτήσουμε καποιο πτυχιο και να γινουμε χρήσιμα μέλη της κοινωνίας μας που θα ξέρουν να διεκδικούν και να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους.
Δεν υπάρχει σίγουρα μεγαλυτερη ικανοποίηση στους μαθητές ότι πέτυχαν στους στόχους τους, αφου δούλεψαν σκληρά γιατί ξέρουμε ότι τίποτε δε θα μας χαριστεί αν δεν προσπαθούμε όσο πρέπει. Η αξία λοιπόν της εργασίας είναι σημαντική γι’ αυτό πρέπει να τη μαθαίνουμε από τώρα που είμαστε μικροί. Να την αγαπήσουμε και να την κάνουμε τρόπο ζωής.
Ας μη ξεχνάμε ότι δικαίωμα κάθε ανθρώπου είναι να εργάζεται και σκοπός κάθε κοινωνίας να δημιουργεί θέσεις εργασίας για όλους, έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να έχουν ποιότητα στη ζωή τους…. Μακάρι, όλοι μας, στο μέλλον να έχουμε μια εργασία που θα μας δίνει χαρά και ικανοποίηση για να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα και τις επιθυμίες μας…

Δεν υπάρχουν σχόλια: